10 lutego – 82. rocznica pierwszych wywózek na Sybir

Po agresji sowieckiej na Polskę, która miała miejsce 17 IX 1939 r., okupant sowiecki, by wymusić uległość, zapobiec próbom oporu oraz uzyskać bezwzględne posłuszeństwo, stosował bezwzględny terror wobec społeczeństwa polskiego. Wśród wielu represji, jakich dopuścili się Sowieci wobec obywateli polskich, znalazły się także przeprowadzone w latach 1940–1941 cztery masowe deportacje obywateli polskich w głąb ZSRS. Pierwsza deportacja dotknęła rodziny osadników wojskowych, cywilnych oraz pracowników służby leśnej. Miała miejsce w nocy z 9 na 10 II 1940 r. Druga deportacja odbyła się 13 IV 1940 r. i w jej wyniku wysiedlono głównie rodziny osób przetrzymywanych w obozach jenieckich oraz więzionych i aresztowanych. Trzecia tura wywózek odbyła się 29 VI 1940 r. i dotknęła głównie uciekinierów spod okupacji niemieckiej tzw. „bieżeńców”. Czwarta deportacja miała miejsce w maju i czerwcu 1941 r. Wysiedleniu podlegali przede wszystkim członkowie konspiracji i ich bliscy, rodziny osób rozstrzelanych, aresztowanych za działalność „kontrrewolucyjną” bądź ukrywających się lub zbiegłych pod okupację niemiecką.
W 82. rocznicę tych dramatycznych wydarzeń warto przypomnieć tragiczny los naszych rodaków. Przybliżyć go może wstrząsający dokument o losach Polaków wywiezionych przez sowietów na Sybir. Relacje świadków historii, którzy przeżyli piekło na nieludzkiej ziemi, przybliżają nam jak w skrajnie trudnych warunkach, w oderwaniu od rodzin, bliskich i znanych miejsc przyszło im bytować.

źródło: IPN
Chcesz zmodyfikować artykuł, zamieścić nowe wiadomości, wyślij na adres:
kmalota@zsnr2ns.edu.pl